1- مسیر خروجی نوزاد از رحم به سمت واژن

جنین برای خروج از رحم وارد یک گذرگاه می‌شود. این گذرگاه از کانال زایمان، بازشدگی دهانه رحم و استخوان لگنی تشکیل شده است. طی اولین مرحله زایمان، اولین مکانی که جنین از آن عبور می‌کند، دهانه رحم است که برای خارج شدن سر نوزاد گشوده و باز می‌شود. زمانیکه جنین وارد واژن می‌شود با لایه های پوستی بسیاری برخورد می‌کند. بعد از آن مجرای واژن باز می‌شود تا سر نوزاد در آن قرار گرفته و مسیر خروجی را طی کند. در حالی که جنین به سمت پائین حرکت می‌کند، باید از استخوان لگنی نیز عبور کند.

برخلاف اعتقاد معمول، استخوان لگن در هنگام زایمان پیوند چندان قدرتمندی ندارد و اندازه و شکل آن تغییر می‌‌کند. در واقع سه استخوان لگن بوسیله اعضایی با قابلیت کششی به هم متصل شده‌اند که آنها را بافت ارتباطی یا رباط‌ها می‌نامند. هورمون های بارداری باعث ش ‌شدن و قابلیت کششی این رباط‌ها شده و این توانایی را به استخوان‌هایتان می‌دهد که در هنگام زایمان بصورت جداگانه حرکت کنند. بنابراین هنگام زایمان با قرارگرفتن در وضعیت مناسب به جنین اجازه حرکت از بین این استخوان‌ها داده می‌شود. بنابراین طی زایمان، قرار گرفتن در وضعیت‌های ایستاده و راه رفتن، این عمل را تسهیل می‌کند.

2- موقعیت قرارگیری جنین در رحم

جنین شما مسافر است. اندازه و جهت قرار گرفتن جنین در رحم به طرق گوناگون بر زایمان تاثیر می‌گذارد. در واقع توانایی جنین در چرخش و پائین آمدن در زمان انقباضات رحمی بر سرعت زایمان تاثیرگذار است. درصورتیکه جنین تصمیم بگیرد که چانه‌اش را به سینه خود بچسباند، همه چیز به خوبی پیش می‌رود. در بعضی از مواقع جنین تصمیم می‌گیرد سرش را بلند کند، در این صورت، وضعیت ورود او به گذرگاه تغییر می‌کند و خروج از رحم برای او مشکل می‌گردد. بهترین موقعیت قرارگیری جنین برای عبور آسان از میان استخوان ‌های لگن، وضعیت چانه چسبیده به سینه و غلط‌خوردن به سمت خارج از رحم است. به همین دلیل توصیه می‌شود که در هفته‌های انتهایی بارداری حتماً با ستون فقراتی مستقیم بر روی صندلی بنشینید و استخوان لگنی خود را به سمت جلو متمایل کنید. این عمل باعث می‌شود جنین‌تان راحت‌تر وارد استخوان لگنی شود. این وضعیت باید طی زایمان نیز حفظ شود.

3- توان و قدرت رحم

رحم شما مانند موتوری است که به شما قدرت کافی برای زایمان را می‌دهد. رحم به منظور باز کردن گردنه رحم با قدرت از بالا منقبض می‌شود (انقباضات در پائین رحم ضعیف‌تر می‌شوند). قدرت و تناوب این انقباضات نقش مهمی در پیشرفت زایمان شما دارد. انقباضات مداوم و با قدرت، گردنه رحم را سریع‌تر و موثرتر از انقباضات ضعیف و با فواصل طولانی باز می‌کند. قسمت بالای رحم با هر انقباضی ضخیم‌تر می‌شود، این عمل قدرت کافی برای فشار آوردن به جنین برای ورود به کانال زایمان را فراهم می‌آورد. وضعیت و توانایی شما در حفظ آرامش و تنفس صحیح بین انقباضات، باعث افزایش قوای رحم شما می‌شود و زایمان را ساده‌تر می‌کند. 

4- وضعیت روانی مادر هنگام زایمان

 احساس شما در نتیجه زایمان تاثیر می‌گذارد. احساسات شما می‌تواند بر زایمان و تحمل درد تاثیر گذارد. بطوریکه مقاومت در مقابل انقباضات، زایمان را طولانی‌تر و غیرقابل تحمل‌تر خواهد ساخت. گرچه حفظ آرامش در این مراحل دشوار و چالش برانگیز سخت است، اما با حفظ آرامش مدت زایمان سریع‌تر طی خواهد شد. شل کردن ماهیچه هایی که در امر زایمان نقش مستقیمی ندارند، شما را در ذخیره انرژی برای تحمل استرس‌ها و درد زایمان تواناتر می‌کند.

استفاده از روش‌های آرام ‌بخش و قرارگرفتن در وضعیت مناسب، می‌تواند تاثیر مثبتی بر وضعیت روانی شما داشته باشد و در نتیجه زایمان مثبتی را موجب شود. این را به یاد داشته باشید که آگاهی قدرت است. پس آگاهی خود را در مورد شرایطی که در آن قرار دارید و از آنچه پیش روی شماست، بالا ببرید.

نی نی پلاس